بررسی تأثیر مدیریت منابع انسانی برند محور بر ارزش ویژۀ برند مبتنی بر مشتری با روش مدل سازی خطی سلسله مراتبی (HLM) (مورد مطالعه: هتل های شیراز)

مدیریت منابع انسانی می تواند نقش مهمی در موفقیت برندسازی سازمان ایفا کند، اما کمتر به آن پرداخته شده است. این پژوهش با هدف تعیین تأثیر مدیریت منابع انسانی برند محور بر ارزش ویژۀ برند مبتنی بر مشتری با نقش میانجی تناسب فرد-برند و رفتار شهروندی برند انجام شد، که از نظر روش توصیفی-همبستگی است. جامعۀ آماری را کارکنان و مشتریان 20 هتل سه، چهار و پنج ستارۀ شیراز تشکیل دادند، که بر اساس حجم نمونۀ محاسبه شده با استفاده از فرمول کوکران، 142 سرپرست و مدیر، 346 کارمند و 384 مشتری از طریق روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها، از پرسشنامه های استاندارد استفاده شد، که به ترتیب ضریب آلفای‌کرونباخ و پایایی مرکب مدیریت منابع انسانی برند محور(75/0، 85/0)، تناسب فرد-برند(79/0، 88/0)، رفتارشهروندی برند(73/0، 84/0)، و ارزش ویژۀ برند مبتنی بر مشتری(74/0، 86/0) حاصل گردید. آزمون یک عاملی هارمن نیز نشان داد، تهدید واریانس روش مشترک متوجه روایی سنجه نمی گردد. آزمون فرضیه ها از طریق مدل سازی خطی سلسله مراتبی (HLM) انجام شد. نتایج نشان داد، مدیریت منابع انسانی برند محور بر تناسب فرد-برند و رفتار شهروندی برند تأثیر مثبت دارد. در سطح فردی تناسب فرد-برند بر رفتار شهروندی برند تأثیر مثبت دارد. همچنین رفتار شهروندی برند سطح سازمانی در رابطۀ بین مدیریت منابع انسانی برند محور و ارزش ویژۀ برند نقش میانجی ایفا می کند. بنابراین مسئولین هتل ها بایستی در انتخاب، آموزش، توسعه، ارزیابی و پاداش دهی کارکنان، به برند و ارزش های آن توجه ویژه داشته باشند.